Poniżej prezentujemy zapis z pomeczowej konferencji prasowej, trenera Cristiana Chivu, który tak wypowiedział się na temat konfrontacji z Fiorentiną:

Czy remis jest sprawiedliwym wynikiem?

Na to wskazują boiskowe realia. Myślę, że bardzo dobrze weszliśmy w to spotkanie, od samego początku naciskając na rywala. Stworzyliśmy sobie kilka dobrych okazji, ale później zabrakło nam konsekwencji i ciągłości. Gra z Fiorentiną, na jej terenie, nigdy nie należy jednak do prosty. To zespół posiadający wielu jakościowych graczy, którzy w każdej chwili są w stanie zrobić różnicę. To nie przypadek, że poległy tutaj wielkie drużyny. My z kolei, przybyliśmy tu bez strachu. Nie baliśmy się podejmować ryzyka, jednak finalnie, aby osiągnąć coś więcej, zabrakło nam jakości z przodu. Jestem jednak bardzo zadowolony z naszej gry w środku pola oraz obronie.

Jak bardzo ten wynik, wpływa na waszą psychikę?

Na papierze, osiągnięcie takiego rezultatu, na tak trudnym terenie dużo daje, a jak będzie w praktyce, zobaczymy. Mam nadzieję, że moi chłopy zrozumieją, że z każdym są w stanie rywalizować o punkty, jeśli tylko będzie poświęcenie oraz determinacja.

Czego dziś zabrakło?

Brakowało nam cynizmu i klarowności na ostatnich metrach. Potrafiliśmy tworzyć sytuacje, jednak za często kończyły się one niepowodzeniem, z powodu naszej decyzyjności. Powinniśmy byli lepiej wykorzystać to co mieliśmy, niemniej zespół stale się rozwija i to mnie cieszy.

Czy 3-5-2 to teraz docelowy system?

Wydaje się, że ta zmiana była naturalną koleją rzeczy, po tym co stało się w meczu z Interem. Próbowaliśmy już tego w starciu z Hellasem oraz pierwszej połowie konfrontacji z Narazzurri, kiedy to poświęciłem Almqvista. Dziś wybory były bardziej naturalne i wyglądało to lepiej. Nie mogę jednak powiedzieć, że z Juve zagramy tak samo.

Dzięki tym zmianą taktycznym, Parma zyskała większą stabilność.

Jeśli zapytasz się o zdanie obrońców, każdy powie ci, że czuje się pewniej, mając wokół siebie więcej piłkarzy. Równowaga i zabezpieczenie gry w tyłach to jedno, jednak musisz też wiedzieć, jak wychodzić do ataku i zagrywać diagonalne piłki. Nad tymi aspektami na pewno musimy popracować, gdyż jesteśmy daleko od ideału. Mam jednak inteligentnych zawodników, którzy szybko potrafią się adaptować.

Czy jesteś zadowolony z dawki złośliwości, jaka pojawiła się w zespole?

Zaakceptowaliśmy rzeczywistość, w której się obracamy i przystąpiliśmy do twardej walki o swoje. Od samego początku wymagałem od moich graczy, bardziej agresywnej gry i to otrzymałem.

Co powiedziałeś swoim podopiecznym w przerwie, gdy mieli oni, aż 4 żółte kartki na koncie?

To była zwyczajna męska rozmowa. Miałem czterech napomnianych graczy, jednak nie chciałem dokonywać natychmiastowych zmian, bo to mogłoby pozbawiać formacje pewności. Zwróciłem uwagę na kilka rzeczy, które zawodnik z kartką, na koncie, musi zaakceptować. Najtrudniejsze zadanie z tej grupy miał Valeri, który cały czas zmuszony był do rywalizacji z Dodo. Na całe szczęście koledzy, którzy grali po jego stronie, byli w stanie wydatnie mu pomóc i w drugiej połowie, praktycznie w ogóle nie ryzykował on wykluczenia. Dłuższą rozmowę miałem również z Leonim, który z racji na młody wiek mógł nieco bardziej cierpieć. On jednak też dobrze uniósł ten ciężar i zarządzał swoją kartką.

Po tym meczu czujesz bardziej satysfakcję, czy żal?

Z perspektywy czasu będzie mi łatwiej odpowiedzieć na te pytanie. Jako trener muszę brać pod uwagę rzeczywistość w jakiej się obracamy. Narzekanie na punkt, w naszej sytuacji byłoby głupie. Niemniej, na pewno były sytuacje, które mogliśmy lepiej zinterpretować, a które to mogłyby nam pozwolić na wywiezienie stąd czegoś więcej.

Jak dużo wysiłku wymagało naprawienie obrony?

To zasługa tak obrońców, jak i całej drużyny. Dziś świetnie zagrali Vogliacco, Valenti czy Valeri, jednak bez wsparcia reszty zespołu, nie wyglądałoby to tak dobrze. Za grę w defensywie, nie odpowiada tylko 4 czy 5 piłkarzy, a cała drużyna. Moi podopieczni szybko to zrozumieli i stąd też takie efekty.

Masz jakiś pomysł na Mana?

Z przodu mamy kilka dodatkowych opcji. Oceniamy różne warianty gry. Man wciąż jest naszym ważnym graczem, który może tej drużynie wiele dać.

Co z Djuricem?

W pełni poświęcił się dla drużyny. Wrócił znacznie szybciej niż przewidywały to harmonogramy jego rehabilitacji i jest dostępny dla kolegów. Jeszcze trochę czasu minie nim będzie on w 100% gotowy do gry, a ja staram się go nie popędzać. Czasami nawet pozwalam mu opuszczać pewne ćwiczenia w trakcie treningów, tak aby nie ryzykować odnowieniem się urazu. W jego wieku, przy jego budowie ciała, takie mikrozarządzanie jest bardzo istotne.